Ongewenst Afvallen

Er zullen mensen zijn die blij zijn met wat gewichtsverlies, zeker na een periode van opgespaarde coronakilo’s. Toch kan afvallen ook ongewenst zijn. Het gewicht is vaak een van de eerste dingen die ik wil weten als een huisdier op het spreekuur komt, ook wanneer het slechts een routine controle betreft. Meestal worden honden bij binnenkomst al gewogen. De kleinere huisdieren zoals Lucky, een Europese Korthaar kater van 13 jaar oud, worden vaak in de behandelkamer op de babyweegschaal gezet.

Als ik naar het gewicht vraag hoor ik baasjes wel eens zeggen dat ze heus wel bekend zijn met het overgewicht van hun huisdier. “Ja, Bobo zal ongeveer 39kg zijn, we hebben hem denk ik een aantal maanden geleden nog gewogen.” Toch vraag ik als dierenarts altijd om een actuele meting omdat het gewicht nou eenmaal heel veel informatie geeft over de gezondheidstoestand van het dier. Dat overgewicht veel problemen kan geven dat weten veel mensen wel, maar daar gaat dit stuk nu niet over. Een gewicht is voor ons ook belangrijk om de juiste hoeveelheden medicatie voor te schrijven of nauwkeurige en veilige narcosehoeveelheden uit te rekenen. Daarnaast zegt het verloop van verschillende gewichtsmetingen en de curve die daaruit volgt heel veel over verborgen ziektes, waar we natuurlijk het liefst tijdig bij willen zijn.

Lucky kwam bij ons op controle en woog 3.6kg, terwijl de weegschaal een jaar geleden nog 4.3kg aangaf. Op het eerste oog misschien een klein verschil, maar procentueel gezien nader je 15% gewichtsverlies en dat kan een verborgen probleem betekenen. “Hij eet nog goed en zijn vacht glanst nog mooi”, zegt de eigenaresse die hem heeft meegenomen naar de praktijk. Wel valt het bij navraag op dat hij wat regelmatiger spuugt en soms wat dunnere ontlasting heeft.

Lucky oogt inderdaad niet heel ziek. Hij heeft een mooi gebit, de lymfeklieren zijn in orde en ook in de buik voel ik geen gekkigheid. Het enige wat ik tegenkom is een ontzettend hoge hartslag. Nou zien we wel vaker dat de hartslag wat hoger is bij de dierenarts maar gezien de leeftijd en het afvallen vertrouw ik het niet helemaal, waarna we samen besluiten bloedonderzoek te doen.

De uitslagen zijn eigenlijk heel duidelijk: de schildklier werkt echt veel te snel bij Lucky. “Hij voelt zich nu opgejaagd, heeft hartkloppingen en de hoge bloeddruk kan orgaanschade geven met grote risico’s voor met name hart- en nieren,” zeg ik. De klachten van braken, diarree en zeker het afvallen zijn hiermee te verklaren omdat de schildklier als stofwisselingsmotor van het lichaam een te hoog toerental draait.

Ik leg een aantal verschillende behandelopties voor en we kiezen uiteindelijk voor tabletten die de schildklier gaan remmen. Een maand later staat hij daar weer op onze babyweegschaal: 4.1kg, alsof er niets gebeurd is in die twee maanden. De curve is weer bijgetrokken en alle klachten zijn verdwenen. Hij zit rustig op tafel en zijn hartslag klinkt normaal, al moest ik er eerst even voor zorgen dat hij stopte met spinnen. Fijn lieve lucky!